- ευάχητος
- εὐάχητος, -ον (Α)δωρ. τ., βλ. ευήχητος.
Dictionary of Greek. 2013.
ευάχητος
Look at other dictionaries:
ευήχητος — εὐήχητος και δωρ. τ. εὐάχητος, ον (Α) 1. ο ευηχής («εὐαχήτους ὕμνους», Ευρ.) 2. (για θάλασσα) ηχηρός, βουερός («εὐάχητος πόντος», Ευρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + ηχητός < ηχώ < ηχή «ήχος»] … Dictionary of Greek
